 |
| De oorsprong van deze kever is Japan. De eerste melding van de Japanse kever in de US dateert van 1916 en sindsdien heeft de kever zich verspreid in de oostelijke helft van de VS. Ook Canada, China en Rusland hebben al met de plaag te maken. Binnen Europa is de kever reeds gevestigd in de Azoren (Portugal). In Italië en Zwitserland zijn enkele kevers gevonden en zijn maatregelen getroffen om de plaag uit te roeien. |
| |
| Larve |
| De larven hebben de typische C-vorm van engerlingen en kunnen niet gemakkelijk onderscheiden worden van de larven van andere bladsprietkevers (zoals de inheemse meikever (Melolontha melolontha), junikever (Amphimallon solstitiale), Johanneskever (Phyllopertha horticola) en neushoornkever (Oryctes nasicornis)). De larven zijn tussen 2 mm en 20 mm lang. |
| |
| Adult |
| De volwassen Japanse kever is ongeveer 12 mm lang, heeft een blinkend metaalgroene borst en kop, met koperkleurige dekschilden. Er staan 12 plukjes wit haar aan de zij- en achterkant van het lijf, 5 aan elke kant en 2 grotere achteraan. De kever komt voor in de late lente en zomer. De naam bladsprietkever komt van de antennes, waarvan het uiteinde namelijk 3 plaatjes vormt, in de vorm van bladsprieten. |
|
|
De schade die door de volwassen kevers wordt veroorzaakt is gemakkelijk te herkennen. De Japanse kever eet het bladgroen van tussen de nerven op, waardoor bladskeletten achterblijven. Meestal starten de kevers bovenin de boom of struik aan het jonge bladmateriaal en vreten ze zich een weg naar beneden. Ook bloemblaadjes, zachte vruchten en maïskolven worden gesmaakt. De kevers komen voor in groepen, waardoor ze lokaal zeer grote schade kunnen veroorzaken. Ze kunnen één boom of struik volledig kaal eten, terwijl naburige planten onaangetast zijn.
De larven worden meestal aangetroffen onder grasland. De larven vreten voornamelijk aan de wortels. Wanneer de symptomen bovengronds zichtbaar worden, zijn reeds grote delen van het wortelstelsel aangetast. Vraat aan de wortels vertraagt de groei van het gras en vermindert de weerstand tegen droogte. Gewassen die na grasland worden geteeld op hetzelfde perceel kunnen ook grote schade ondervinden van de larven en de kevers. |
|
|
De Japanse kever overwintert als larve, zo’n 15-30 cm diep onder de grond. In de lente, wanneer de bodemtemperatuur boven de 10°C uitstijgt, komt de larve naar boven naar een diepte van +/- 5 cm, waar hij aan de wortels van planten knabbelt. Vaak is deze schade goed zichtbaar in grasland en gazons, waar kale en bruine plekken ontstaan. Eind mei-begin juni verpopt de larve tot kever. Deze Japanse kever leeft ongeveer 30-45 dagen, waarbij de vrouwtjes zo’n 40-60 eitjes afleggen in de bodem, meestal nabij vochtig grasland. Wanneer de eitjes uitkomen, voeden de larven zich met wortels in de bodem. Meestal wordt 1 levenscyclus per jaar vervolledigd, maar in koudere klimaten kan het zijn dat 2 jaar nodig zijn om de complete cyclus te doorlopen.
De kevers worden verspreid via internationale handel van landbouwproducten, op verpakkingen en schepen. De larven kunnen getransporteerd worden in de aarde van potplanten. |
|
|
Popillia japonica is opgenomen op de EPPO A2 lijst en op de EU-lijst van quarantaine organismen. Deze lijst omvat plantschadelijke organismen die reeds lokaal aanwezig zijn in de EU en daar grote schade veroorzaken. Daarom is het belangrijk om melding te doen als je dit insect hebt gezien. Een vroege detectie laat een snelle en efficiënte implementatie van bestrijdingsmaatregelen toe tegen Popillia japonica, zodat deze invasieve exoot zich niet kan vestigen. De volledige lijst is terug te vinden op www.eppo.int.
De regelgeving rond quarantaine organismen evolueert echter in de tijd. Raadpleeg daarom voor de meest actuele informatie steeds www.favv.be. |
|
|
Voor chemische bestrijding van de larven in de bodem, verwijzen we naar www.fytoweb.be.
Biologische bestrijding werd ook onderzocht. Entomopathogene nematoden zoals Steinernemia en Heterorhabditis bleken effectief in de bestrijding van de larven. Ook de entomopathogene schimmel Metarhizium anisopliae werd uitgetest. Daarnaast werd onderzoek uitgevoerd naar het gebruik van vallen met geurstoffen voor de adulten. Hieruit bleek dat de schade in de omgeving van de val zelfs toenam, doordat de kevers aangetrokken werden naar die regio. Vallen worden enkel aangeraden voor monitoring van de populatie of voor het wegvangen van de kevers wanneer de populatie nog maar net geïntroduceerd werd en nog klein is. |
|
|
|
| Waardplanten |
| Acer, Aesculus, Betula, Castanea, Gazon, Juglans, Malus, Platanus, Populus, Prunus, Rosa, Rubus, Salix, Tilia, Ulmus, Vitis |
|
De voedselvoorkeur van de Japanse kever verandert met het seizoen, maar de meest geliefde soorten zijn o.a. Acer, Aesculus, Betula, Castanea, Juglans, Malus, Platanus, Populus, Rosa, Rubus, Salix, Tilia, Ulmus en Vitis.
|
|
|
|
|